My Thoughts !

Last weekend also I went home. This time I've got tickets reserved, so overnight travel and nothing happened to blog. However, there is something about the dinner.

All thru my 6 years of life in both the PSGs, whenever I go to the railway station for someone's send-off, I won't miss a chance for the mobile restaurants ('thallu vandi'-ya englishla eppadi solla?) Esp the ones in the street between Collectorate & Police Commissioner's office. But after moving to Chennai, mostly I'm kind of forced for an early dinner at home itself. So whenever I come to Coimbatore Railway Station, I would say to myself that, "next time, surely my dinner is at a road side shop". It never happened until last weekend.

So from Ukkadam bus-stand I directly went to the Collectorate. The first change I noticed was most of the shops are well-lit, neat and looked a little hygienic! Thanks to the funding by Women Help Group Scheme(didn't remember the exact name). I ordered my favorites - egg-dosa and half-boil along with paniyaram & idly. No matter how good the filter/Bru coffee is, which is prepared by your mom/wife, the tea that you get in the old glass tumbler after a "chetta, oru chaaya", in the near by Nair shop, always tastes better. The egg-dosa and the half-boil are no exception. Whenever I try for a half-boil at home, either its full-boiled or its under-cooked or I break the yoke. No matter how hard I try, I can't prepare half-boil with the perfection of the road side shops. I always end the dinner with the half-boil. After eating "few" items the bill was around 25 bucks. A set of idly at Nandhini costs 20 bucks and I don't like the chuttni there.

Walking back to the Railway Station, my thoughts were roaming around the dinner. Say if I'd missed these shops during my college days, chances are less that I'd end up here for dinner. I probably would have preferred Annapoorna/Aarya's/early dinner at home. I was thinking that there are lot of simple pleasures in our lives like this, which should be enjoyed at the moment. Caught in the thoughts in this line, I entered the Station. There was a big 'Now or Never' ad for the TVS Apache. It said:

"Chase skirts now. Soon you'’ll be washing them"

She : என்னடா, இன்னைக்கும் ஆபீஸ்ல வேல சீக்கிரம் முடிஞ்சிடுச்சா?
He : ஆமா. ரெண்டு bug என் பேர்ல இருந்துச்சு. அத பிக்ஸ் பண்ணியாச்சு.
She : இப்ப என்ன? லேப்டாப் எடுத்துகிட்டு உக்காந்துக்குவியே?
He : இல்ல புள்ள. வெதர் ரொம்ப நல்லா இருக்கு. மொட்டை மாடிக்கு போய் பாட்டு கேட்க போறேன்

நம்ம ஆளு முகம் கழுவி; தலை சீவி; iPod எடுத்துட்டு மேல போறான்.

She : (மனசுக்குள்) என்னமோ செரியில்லயே. ஆபீஸ்க்கே கலைஞ்ச தலையும், கசங்கின சட்டையுமாத்தான் இவன் போவான். இப்போ என்ன தலை சீவி, அயன் பண்ணி வெச்ச T-shirt-ம்...

5 நிமிசம் கழிச்சி...

He : என்னது?
She : ஏன் முன்ன பின்ன பாத்தது இல்லியாக்கும்? காபி. குடிக்காமயே ஓடி வந்துட்ட, அதான் எடுத்துட்டு வந்தேன்.
He : செரி. அந்த புதுசா கட்டின பக்கத்து அபார்ட்மெண்ட்ல நாலாவது ப்ளாட்ல ஒரு பேமிலி குடி வந்திருக்கு பார்த்தியா?
She : இல்லயே ஏன்?
He : அங்க ஒரு பொண்ணு இருக்கு. ஏதோ எக்ஸாம்க்கு படிக்குது போல. சாயங்காலம் 6 மணியா போதும். டாண்ணு ஒரு புக் எடுத்துட்டு வந்து பால்கனில உக்காந்துக்கும்.
She : ம்ம்ம். நானும் நாலு நாளா எலி ஏன்டா இப்படி ஓடுதேன்னு புரியாம குழம்பிகிட்டு இருந்தேன். ஏன்டா. மனசுல என்ன +2 படிக்கற பையன்னு நெனப்பா? ஏழு கழுத வயசாச்சு, கல்யாணம் வேற முடிஞ்சாச்சு. இப்போ என்ன சைட் வேண்டி கிடக்கு?
He : அம்மணீ, வயசுக்கும் இதுக்கும் என்ன சம்பந்தம்? எத்தன வயசானாலும், இந்த விடலத்தனம் பசங்ச கிட்ட இருக்கதான் செய்யும்.
She : உடனே அம்மணீஈஈஈ-ன்னு கொஞ்சாத. இத இப்ப நிறுத்தப்போறியா இல்லயா?
He : அவங்கள நிறுத்தச்சொல்லு நான் நிறுத்தறேன்.
She : யார?
He : என்னதான் பசங்க விழுந்து, விழுந்து படிச்சு நல்லா எழுதினாலும், எல்லா செமஸ்டர்லயும் பொண்ணுகளுக்குனா ரெண்டு ரெண்டு மார்க் சேத்திப்போட்டாரே அந்த சேகர் சார், அவர நிறுத்தச்சொல்லு நான் நிறுத்தறேன். டைடல் புட் கோர்ட்ல லஞ்ச் டைம் போது அந்த 4th floor CTS பொண்ணு போட்டிருக்கற சுரிதார் நல்லா இருக்குன்னு நான் சொன்னப்ப, 'நீ இன்னும் வளரவேயில்லயாடா'-ன்னு என்னப்பார்த்து கேட்டுட்டு, அடுத்த வாரமே அதே டிசைன்ல சுரிதார் எடுத்து அவன் ஆளுக்கு குடுத்தான் பார் அந்த ரவி கம்மனாட்டி, அவன நிறுத்தச்சொல்லு நான் நிறுத்தறேன். இத எல்லாத்தையும் விட சனிகிழமை மாயாஜால்ல மத்தியான ஷோ முடிச்சிட்டு, அங்க எல்லாரும் ஜோடி ஜோடியா சுத்தறத பார்த்து வெறுத்து போயி, பின்னாடி கிச்சாவ உக்கார வெச்சு ECR-ல வண்டிய ஓட்டிகிட்டு வரும் போது, ரெண்டு HR பொண்ணுகள வெச்சு டிரிப்பில்ஸ் அடிச்சு போனாம் பார், அந்த பக்கத்து புராஜக்ட் டீம் லீட், அவன நிறுத்தச்சொல்லு நான் நிறுத்தறேன்.
She : போடாங்க... உனக்கு என்ன மனசுல பெரிய கமலஹாசன்னு நெனப்பா? உனக்கு ஒழுங்கா ஒரு ... செரி. அத விடு. இப்ப நீ நிறுத்தப்போறியா இல்லயா?
He : அட ஆண்டவா. என்ன தான் வளர்ந்தாலும், சில விசயங்களுக்கு bye-bye சொல்ல முடியாதுன்னு இந்த பொண்ணுகளுக்கு புரிய வைக்க மாட்டியா? அதான் சொன்னனே புள்ள. அவங்கள நிறுத்தச்சொல்லு நான் நிறுத்தறேன்.
She : நான் எதுக்கு அவங்கள நிறுத்தச்சொல்லனும்? நான் நிறுத்த வேண்டியத நிறுத்திக்குறேன். அப்பறம் பார்போம்.
He : ஙே!...


அது ஒண்ணுமில்லீங்க, புலிய பார்த்து பூன சூடு போட்ட கத தான். ஏதோ ஒரு தில்லுல போட்டியில நானும் கலத்துக்கலாம்னு முடிவு பண்ணி என்னால ஆனத எழுதிட்டேன். புடிச்சிருந்தா இங்க வந்து ஒரு ஓட்டு போட்டுருங்க...

Recent entries in this blog were filled with Tamil this, Tamil that etc. I've decided not to post any thing in that line for sometime. But Kongu Raasaa made me to violate it :-/

I recently blogged about listening to this song in Train. Prior to that whenever iTunes starts this song, I always fast forward it to the next song. No reason why I did that. I've been missing this good song for a long time!

This is the situation of the song. A village guy, whose dream is to become Police (and his dad's dream as well) and he achieves it as well. After getting a job he starts singing this:

பல்லவி:

வேப்பமரம், புளியமரம், ஆலமரம், அரசமரம்
ஊரவிட்டு போகப்போறேன் கேட்டுக்கோ,

ஆத்தங்கரை தெப்பக்குளம் குளிக்க வரும் செங்கமலம்
ஊரவிட்டு போகப்போறேன் கேட்டுக்கோ,

பஞ்சால சங்கு சத்தம் கேக்காத தூரம் போறேன்,
ஊரச்சுத்தும் குருவி பார்க்காத தூரம் போறேன்,

காக்கி சட்டை போட்டுகிட்டு,
போகப்போறேன் ஊரவிட்டு.

[Group]
காக்கி சட்டை போட்டுகிட்டு,
போகப்போறான் ஊரவிட்டு.
[End Group]

சரணம் 1:

சில்லுன்னு காலையில் எழுந்திரிச்சு; செலம்ப காத்துல சுழட்டுவேங்க,
சுத்தும் செலம்பு பட்டு கொஞ்சம் காயம் பட்டா நான் பொறந்த மண்ணெடுத்து பூசுவேணுங்க.

பல நாள் ஆச நெனவாச்சு, பெத்தவரு மனசு குளுந்தாச்சு,
புல்லட் வண்டி மேல ராக்கெட் வேகத்துல பந்தாவா சீறிகிட்டு போகப்போறேங்க.

[Group]
ஆறுசாமி பவனி சாலையில போனா பண்ணையாரு போடும் மேலு துண்டு எறங்கும்.
கலர், கலர் தாவணிய பார்த்துட்டா போதும்டா சாமியோட பவனி கைய கட்டி நிக்கும்டா...
[End Group]

சரணம் 2:

கள்ள நோட்டு அடிக்கறவன்; கந்து வட்டி வாங்கி சொரன்டுறவன்;
கோழி திருடறவன்; ஆட்ட அமுக்கறவன், ஆறு மாசம் டைமுக்குள்ள திருந்திக்கங்க.

வெப்பாட்டி வெச்சா ஒதப்பேங்க, பெத்தவள திட்டினா மிதிப்பேங்க,
கோலி கில்லி தண்டா ஆடும் பசங்க கண்டா, கூட்டத்தில் கொண்டாட்டமா சேந்துக்குவேங்க,


[Group]
குத்துர பம்பரத்த போல, தப்புன்னு தெரிஞ்சா தலயில குட்டுவான்
[End Group]

குட்டு பட்டா நீயும், குத்தம் உணந்துபுட்டா, சத்தியமா எனக்கு வேறொண்ணும் வேணாம்டா...

I tried to create a Collage of few Train pictures taken during Sivasamuthram trip. Thanks to Picasa, it was a matter of seconds. If you were wondering what were we doing at a railway station when the trip was on a car and bike, you got to read my earlier post: A conversation between Mr & Mrs God

In search of something I was googling for Tamil FM stations. I landed up with surprise. There is a Tamil FM Channel in China!!! What surprises me most is that they do have a very neat Website entirely in Tamil. Hindi is also available. Check this:

Have you ever won any award in your life? Its easy. Just try to cut a tree branch; just juggle something interesting; make a phone call for help when your vehicle breaks down; paint something on a train engine; try to shoot the police; try a bullet proof lotion or just drive the bees away. Oh! I didn't say what award? Its called the Darwin awards and here are the rules.

Go thru this site. You will find lots of ideas. Its a life time achievment, go for it. All the best!

The Indian stock market is going for a swing. Now-a-days whether it goes up or comes down, the % change is above 2%. Gone are the days where the change in the sensex would be less than 50 points. Its now in the multiples of 100s. After the continuous downward journey for the 4 days, today markets recorded a 5% change in the upward movement. As they claim, its a historic day for Sensex, as its has never been bullish before. Did I hear bullish? What does that mean?

"Oh! Yeah", you say. "When the stock prices are going up and market is looking good its called bullish. On the contrary, when the prices are going down and market is called as bearish". Good. But do you know why its called so? Though everyone know about the terms, no one is sure about when they came into use nor the reason behind it. There are two widely accepted reasons.

First one is associated with the way these animals strike. Bulls strike with their horns in an upward movement while bears strike with their hands in an downward movements. So upward market is bullish and downward market is bearish. The investors during upward movement are called bulls and those who invest in a downward movement are called bears.

Second and relatively less accepted reason is associated with their movements. While bears move with caution, bulls are bold and strike right away.

Good to know the reasons? Do you know whether to be a bull or bear in the market? It doesn't matter. Because, there is an old saying: "Bulls make money, bears make money, but pigs get slaughtered". Yes, I know that the investors who look for larger profit in a shorter timer and eventually end up with lose are called pigs. But can someone explain why?

Look at the following code. Its a simple binary search algorithm that has been tought during the first semester of any Computer Science degree. Its the same code which is available in the classic Programming Pearls book for the past 20 years and in the Java library for the past 10 years. Now, can you find a bug in this code?


    public static int binarySearch(int[] a, int key) {

        int low = 0;
        int high = a.length - 1;
        while (low <= high) {
            int mid = (low + high) / 2;
            int midVal = a[mid];

            if (midVal < key)
                low = mid + 1;
            else if (midVal > key)
                high = mid - 1;
            else
                return mid; // key found
        }
        return -(low + 1); // key not found.
    }


Don't worry. I'm not here to prove that I'm technically superior to you, because neither did I find the bug. But someone else did! Check this!

ஹூம். பாட்டு எழுதி பேர் வாங்கறவங்க சில பேர். அந்த பாட்டுல குத்தம் சொல்லி பேர் வாங்கறவங்க சில பேர்.

Train journeys during day are interesting. If you get a ticket for an overnight journey, there is no much happenings. You get into the train; wait till the TTR comes; get scribbled in the ticket; switch off the lights and go to sleep. Next morning your journey ends. Day time journey is something different. You see people.

Last weekend I went home and the return tickets were full. So decided to travel in Intercity Express. I didn't reserve tickets because usually Coimbaore-Bangalore Intercity is not as crowded as the Coimbatore-Chennai one. My coach was not full. I was in the end of the coach and there were a big North Indian family in the middle of the coach. There were talking little loudly, otherwise it was quite. I had a book to read. After an hour or so, I turned my head around. The guy opposite to me had a diary and was writing something. He was writing for the past half an hour. I couldn't remember the last time when I wrote something more than 2 lines. I think it should be my last exam in the fifth semester. After that, I use my pen only to sign. If not, I would write a few lines during a tele-con or a meeting. When I type a blog or a email, I have the delete key. I can type a sentence, think over it and rephrase it. After completing the paragraph, I can rearrange the sentences. But writing something in a diary is not the same. I wish I could type my blog/email like that. Keep typing and click the Submit/Send without a proof-reading/error correction. It would save me a lot of time.

I was indulged in this thought and I didn't noticed that hindi song. When I listened for few seconds, I thought that the North Indian family might have brought a portable stereo. When the song was over, there was a big sound of clapping and cheering. I turned back and what I saw was not a Philips stereo, but a train singer with a Harmonium. Unlike the other singers, he was neatly dressed. He neither had an unshaved face nor a kid with please-pity-me look. His voice was good and they way he sang made the family to ask for 2 more songs. At the end, his collection would have been around Rs 50/-. Then he moved away from them and walked towards the end of the coach where I was sitting. Now he was singing, "வேப்பமரம், புளியமரம்" song from the movie சாமி. I've heard that song before, and never paid attention to it. I'd simply forward it to the next song, which would be "திருநெல்வேலி அல்வாடா" or "இது தானா". This time, I didn't have a choice clicking the forward button and even if I had, I wouldn't have done it. He sang the song so enthusiastically and it was nice to listen. By the time he came near me, the song was over. As the doors between unreserved coaches are not open, he has to wait till the next station to move to the next coach. He sat near me and I started talking to him.

His story was little astonishing. He has a passion in music and wanted to become a singer. His parents, just like everyone else, wanted him to study well and get a job and bring back a pay cheque every month. But his dream of becoming a singer didn't allow him to do that. After completing his B.Com, he left his home and came to Chennai. Just talent cudn't help him in fulfilling dream. Not every singer, who comes to chennai becomes SPB or Hariharan. So to make a living, he started singing in a Music Troop and still looking for a chance. Not all 30 days of a month he would get income from that. So he became a train singer. (I can't call him as a begger. He is not begger. He sings and if you are entertained, pay him)

I asked him one simple question. "If you had listened to your parents, you would have been better than what you are now. Don't you regret for it?" His reply was simple: "What do you mean better? Being rich; married to a beautiful gal and having nice kids? I can't settle down for some 10-5 office job. Thats not me. I'm happy with what I'm now - just being myself. Even thought I'm not making big money or being popular, singing is still my profession; and more importantly I'm still chasing my dreams. I might become a singer or I might not. But I'll try till the end."

I don't know what to say. I've met many people, who would join a course/join a college/go for work/marry people just because their parents wanted to. They throw away their dreams for their parents and this man threw away his parents and chasing his dreams. Which one is better? I don't have an answer. He left at the next station, but his words of "chasing dreams" still in my mind.

There is an old saying "Beauty lies in the eyes of the beholder". I think it holds equally good for songs as well. Some songs though not very popular, we will like very much. This morning I was listening to the மூளை திருகும் from கனா கண்டேன் movie. The lyrics, the music and the picturization was so perfect that I liked very much and almost for the whole day, I was listening to that song with iTunes. Here is the lyrics of the song:

பல்லவி:

மூளை திருகும், மூச்சுக்குள் அடுப்பெரிக்கும்,
இடப்பக்கம் வலப்பக்கம் இதயம் பென்டுலம் ஆடும்,

வாய் மட்டும் பேசாது, உடம்பெல்லாம் பேசும்,
இது மோசமான நோய், ரோம்ப பாசமான நோய்.

சரணம் 1:

மூளை இருந்த இடம் சூளை ஆகி விடும்
அது தான் நோயின் ஆரம்பம்

கால்கள் பறித்துக்கொண்டு சிறகை இரவல் தரும்
ஆனால் அதுவே ஆனந்தம்

ஒரு கடிதம் எழுதவே கை வானை கிழிக்குமே
விரல் எழுதி முடித்ததும், அதை கிழித்து போடுமே

இது ஆண் நோயா? பெண் நோயா? காமன் நோய் தான் என்போமே.


சரணம் 2:

சோற்றை மறுதலித்து விண்மீண் விழுங்கச்சொல்லும்
அன்னம், தண்ணீர் செல்லாது

நெஞ்சில் குழல் செலுத்தி, குருதி குடித்துக்கொள்ளும்
வேண்டாம் என்றால் கேட்காது

ஒரு நன்பன் என்று தான் அது கதவு திறக்குமே
பின் காதலாகியே வந்த கதவு சாத்துமே
இந்த நோயின்றிப் போனாலே வாழ்க்கை சௌக்கியம் ஆகாதே

Recently I was trying to register a domain and looking for various options. I was surprised by the fact that Yahoo gives out a 70% discount for Firefox users where as there is no discount for IE users. Look how the same URL looks different in these browsers